‘Terwijl ik dit schrijf, heb ik werkdag 71 achter de kiezen, non-stop. Vandaag ga ik wat sneller naar huis, want het is iets rustiger in het ziekenhuis. We hebben al enkele dagen geen coronapatiënten meer op onze afdelingen. We hebben enkel nog twee patiënten op intensieve zorgen, maar die liggen er al zo lang dat ze niet meer besmettelijk zijn.
Slechts acht procent van onze patiënten is overleden. Elke dode is er een te veel, maar ik vrees dat een veel beter cijfer niet haalbaar was. We hebben ons uiterste best gedaan.
De ‘normale’ werking is ook heropgestart. Onze wachtzalen zijn leeg, de patiënten komen stipt tot bij de arts. Daardoor vermijden we dat ze elkaar zouden besmetten in een overvolle wachtzaal. Het operatiekwartier draait op halve kracht, want we moeten zorgvuldig omspringen met het persoonlijk beschermmateriaal en de anesthetica.
‘Ik verwacht dat er over twee weken weer coronapatiënten zullen opduiken’
Ik zal het de komende dagen iets rustiger aan proberen te doen, want ik verwacht dat we over twee weken wellicht weer coronapatiënten zullen zien opduiken. En dan is het terug volle bak.
Niet alle mensen volgen immers de regels even goed op. Ze spelen met de gezondheid van anderen. Ze spelen ook met de welvaart en het welzijn van anderen, want de economie moet opnieuw draaien. Een tweede lockdown is echt geen optie, dat zal onze economie doden en dat willen we niet.
We zullen in ieder geval klaar staan voor het geval dat … Dat is onze plicht.’
Comments are closed.