‘In de psychiatrie krijgen we de meest kwetsbaren in opname. Ik vraag me af: hoe gaan zij reageren op de maatregelen? Op 14 dagen quarantaine? Hoe leg ik dit uit? En hoe kan ik hen blijven ondersteunen in deze bijzondere tijden? Er spoken zoveel vragen en zo weinig antwoorden door mijn hoofd …
In de psychiatrie werk ik met verschillende kwetsbaarheden en problematieken. Neem autisme: die kinderen en volwassenen zijn gebaat bij duidelijkheid, structuur, regelmaat. Juist die dingen ontbreken nu. Ze stellen vragen. Wanneer mag ik mijn ouders zien? Wanneer mag ik nog eens naar huis? Wanneer krijg ik bezoek? Ik heb geen antwoorden.
Ons ziekenhuis heeft gelukkig genoeg beschermingsmateriaal, zowel op de Covid- als op de niet-Covid-afdelingen. Hoe ze dat op ziekenhuisniveau hebben geregeld, weet ik niet. Maar ik ben er wel blij mee.
Corona verandert mijn manier van werken. Met hoeveel mensen mag ik in een ruimte zijn, waar vergaderen we, hoe zal de indeling van de leefgroep eruitzien? Op heel korte termijn moeten we een pak praktische aspecten herdenken.
Vuile en propere zones
Het zwaarste vind ik de omstandigheden waarin mijn collega’s in de Covid-afdeling moeten werken. Vanuit heel het ziekenhuis laten collega’s hun vertrouwde afdeling achter om de Covid-afdeling te ondersteunen.
De ruimtes waar collega’s zich moeten omkleden zijn confronterend. Je hebt een ‘vuile’ en een ‘propere’ zone. Het is alsof je op zo’n moment oog in oog met het virus komt te staan.
Samen erdoor
Het lichtpunt is dat ik een team heb waarop ik kan terugvallen. Met de collega’s in de Covid-afdeling hielden we contact via FaceTime. Vooral het woord ‘samen’ is nu belangrijk: we moeten er samen door.
Wat me opvalt, is dat mijn omgeving lijkt stil te vallen, terwijl ik als zorgverlener doorga. Mijn leven ís niet stilgevallen. In het begin was mijn omgeving blij, want jippie, even niet werken. Maar na x-aantal weken denken ze er ook anders over.
Ik ben blij dat ik kan gaan werken, sociale contacten heb en mijn zinnen kan verzetten.’
Comments are closed.