‘De patiënt is prioritair. De ontlading volgt thuis’

5
Zorgverleners

We spraken met Nicky Lambrechts, spoedverpleegkundige in het Sint-Trudo Ziekenhuis in het zwaar getroffen Sint-Truiden. Sinds 2018 is Nicky ook actief binnen N-VA Sint-Truiden.

Hoe ziet jouw werkdag er tegenwoordig uit?
Tegenwoordig moeten we erg flexibel zijn. Als er meer coronapatiënten dan gewone patiënten zijn, dan verdelen we het personeel daar waar dat het meest nodig is. We kleden ons volledig aan in onze ‘ruimtepakken’ en verlenen de eerste zorgen aan de meest behoevende patiënten, tot we ze naar de aangepaste afdeling brengen.

Voor patiënten is het psychologisch zwaar om in quarantaine te zitten. Hoe proberen jullie hen daarin te ondersteunen?
Het begint zodra ze afscheid nemen van hun familie aan de deur van de spoedgevallendienst. Vaak zaten ze thuis of in het rusthuis al een hele tijd in quarantaine en zijn ze extreem angstig voor wat gaat komen. Zo goed als het kan, proberen we nabij te zijn. We personaliseren onze outfit met naamplaatjes, bieden een luisterend oor, contacteren familie van hen die dat niet meer kunnen, of geven we zelfs een tablet om met het thuisfront te skypen. We proberen alles wat in onze mogelijkheid ligt.

Helaas sterven er vandaag mensen zonder waardig afscheid te nemen. Hoe gaan jullie daarmee om?
Dan breekt natuurlijk je hart telkens een beetje, maar we mogen daar zelf niet te lang bij blijven stilstaan. Die ontlading komt thuis dan wel, op dat moment is de patiënt prioriteit. We zijn er voor de patiënt en begeleiden haar of hem in die laatste momenten.

Een overlijden is nooit routine. Hoe verwerken jullie dat?
Op spoed zijn we vertrouwd met sterfgevallen, maar wennen doet het natuurlijk nooit. Thuis en met vrienden of collega’s luchten we ons hart en spreken we met elkaar. Dat is nu ook veel moeilijker door de social distancing.

Wat doe je om je te ontspannen? Heb je nog vrije tijd?
Het werk is intenser en er zijn meer shiften. De vrije momenten spendeer ik aan schoolopdrachten, aangezien ik mij verder specialiseer in de spoed- en intensieve zorg. Ook werken in de tuin met een frisse pint erbij lukt nog net.



Meer helden

‘Als schaduwexpert geef ik achter de schermen advies’

‘Na twee maanden zien we het applaus wegebben’

‘Twee weken voordien had hij de hele serre nog omgespit’

‘Mijn zoontjes heb ik 8 weken niet gezien’

‘Mensen sterven zonder familie om zich heen’

Verpleegkundige Inge De Ridder: ‘Mijn gezin geeft me de moed om door te gaan’

Donderdag 9 april: een nachtshift in het leven van spoedarts Kevin Vereecken

Louis Ide, specialist infectiecontrole Jan Palfijn: ‘Een tweede lockdown is echt geen optie’

‘Uren bel ik rond om mondmaskers te vinden’

Erik Ramaekers (39) is zorgkundige in de thuiszorg

Chelsea Schoubben, maatschappelijk assistent kinder- en jeugdpsychiatrie

‘Hebben we al een zekere vorm van immuniteit opgebouwd? We weten het niet.’

‘80-plussers die huilen, dat snijdt door hart en ziel’

‘Wanneer iemand het niet haalt: dat zijn de lastigste momenten’

‘Veel mensen zoeken troost in een pakje koeken’

‘Naast de vele uren en de werkdruk is er het verdriet van heel wat mensen’

‘De patiënt is prioritair. De ontlading volgt thuis’

Comments are closed.