‘Wanneer iemand het niet haalt: dat zijn de lastigste momenten’

2
Robin Declerck

Robin Declerck (41), voorzitter van N-VA Oostkamp en kinesist in AZ Alma in Eeklo, heeft ook een zelfstandige praktijk in Oostkamp. Nadat hij eerst zelf in quarantaine moest na een positieve test, gaat hij aan de slag op de covidgroep van de revalidatieafdeling.

Op 13 maart, aan het begin van de lockdown, laat ik me testen bij mijn terugkeer van een skireis naar Ischgl in Oostenrijk. Positief en drie weken quarantaine bij mij thuis. Gelukkig zonder erge ziekteverschijnselen.

Na mijn quarantaine start ik opnieuw in het ziekenhuis. Ik krijg de vraag of ik tot de covidgroep van de revalidatie wil toetreden. Ik denk aan de verschrikkelijke beelden die we elke dag zien op tv en twijfel geen moment. Op mijn manier probeer ik mijn beperkte steentje bij te dragen.

Patiënten op hun buik

De eerste dag is toch wel spannend. Ten eerste is het pak met masker, bril en spatscherm lastig, pijnlijk en warm om dragen. Je kan gedurende enkele uren niet eten, drinken of naar het toilet. Maar het ergste is als je op intensieve zorgen komt en enkele patiënten op hun buik ziet liggen. Een rare aanblik.

Bijna alle andere patiënten liggen geïntubeerd en hebben zware ademnood en koorts. Zodra je dat ziet, aarzel je geen moment om eraan te beginnen. Zo kunnen we er via ademhalingskiné voor zorgen dat de zuurstofsaturatie verbetert. Het is heel belangrijk om de armen en benen te mobiliseren zodat de doorbloeding en de beweeglijkheid zoveel als mogelijk intact blijven. Want er volgt sowieso nog een maandenlange revalidatie.

Met het weinige dat ik doe, probeer ik het ergste te voorkomen. Maar dat kan natuurlijk niet zonder de rest van het team van verpleegkundigen en artsen.

Grootste voldoening

De lastigste momenten zijn wanneer af en toe iemand het niet haalt. Gelukkig komt dat bij ons niet vaak voor. Ik voel echt de grootste voldoening wanneer er weer iemand de intensieve zorgen mag verlaten om voort te revalideren op een gewone afdeling. Momenteel is onze intensieve afdeling covidvrij.

Hopelijk kunnen we op deze weg verder. Al zijn we er zeker nog niet vanaf.



Meer helden

‘Als schaduwexpert geef ik achter de schermen advies’

‘Na twee maanden zien we het applaus wegebben’

‘Twee weken voordien had hij de hele serre nog omgespit’

‘Mijn zoontjes heb ik 8 weken niet gezien’

‘Mensen sterven zonder familie om zich heen’

Verpleegkundige Inge De Ridder: ‘Mijn gezin geeft me de moed om door te gaan’

Donderdag 9 april: een nachtshift in het leven van spoedarts Kevin Vereecken

Louis Ide, specialist infectiecontrole Jan Palfijn: ‘Een tweede lockdown is echt geen optie’

‘Uren bel ik rond om mondmaskers te vinden’

Erik Ramaekers (39) is zorgkundige in de thuiszorg

Chelsea Schoubben, maatschappelijk assistent kinder- en jeugdpsychiatrie

‘Hebben we al een zekere vorm van immuniteit opgebouwd? We weten het niet.’

‘80-plussers die huilen, dat snijdt door hart en ziel’

‘Wanneer iemand het niet haalt: dat zijn de lastigste momenten’

‘Veel mensen zoeken troost in een pakje koeken’

‘Naast de vele uren en de werkdruk is er het verdriet van heel wat mensen’

‘De patiënt is prioritair. De ontlading volgt thuis’

Comments are closed.